Haarlems Dagblad, 12 september 2012
….Dat is heel anders bij ‘Kamermensen’ van Annemarie de Gee (1987), veruit de jongste van de vier. Haar verhalen, die zich alle afspelen in kamer 104 van een hotel, zijn vol liederlijkheid, verraad en dronkenschap. Het lijken theaterscènes, vol raadselachtige, ietwat absurdistische wendingen waarin De Gee het aan de lezer overlaat om zijn conclusies te trekken. Zoals in het verhaal ‘De zwerver’ waarin de brave familie Hindeloopen zijn intrek neemt in kamer 104. Als de kinderen slapen, moeder een muts breit en vader nog wat voor zijn werk doet, klopt een drijfnatte vreemdeling aan. Is het de man uit het verhaal dat hij zijn kinderen net verteld heeft? En waarom gaan de mannen naakt met elkaar vechten? De Gee laat het aan de fantasie van de lezer over. Het getuigt van lef, maar heeft tegelijk ook iets onbevredigends. ….
© Annemarie de Gee